| Opis: |
Dwa Światy - dwie rzeczywistości.
Wsiadając w pociąg osobowy na dużej, przesiadkowej stacji zewsząd ogarniała mnie kolejowa nowoczesność. Współczesne składy podmiejskie, pociągi międzynarodowe, odnowione budynki stacyjne. Otoczenie zdradzało rzeczywistość - stare, zapuszczone budynki przemysłowe i okoliczny, śmierdzący gorzałą bar, gdzie znudzona sprzedawczyni serwowała wymyślne potrawy w otoczeniu zdezelowanych stołów zajętych przez miejscowych smakoszy trunków wyskokowych.
Cały urok zakłócił EN57 z ostatnich lat produkcji, kanciaty, można by rzec - udający współczesność, z trudem wpisujący się w cały ten krajobraz.
Można przypuszczać, że jednostka z lat 90. będzie prezentować powiew nowości względem innych EN57. Jakże się zdziwiłem, a jak ucieszyłem, gdy okazało się, że wnętrze nie zostało niczym skażone, paradoksalnie - im nowszy ezt, tym większy urok.
Czerwone, miękkie skajowe siedziska, stare lampy i znany wszystkim laminat.
Bzyczek, drzwi zamykają się z łomotem. Ruszamy. Słońce ma sie ku zachodowi. Mknąc w pustym przedziale, wychylając się przez okno podziwiam uroki kujawskich stacji, których lata świetności dawno minęły. Zabite deskami okna i drzwi, ślady okolicznych Kujawskich Kolei Dojazdowych, zarośnięte tory stacyjne i to słońce,k które z minuty na minutę chyliło się coraz niżej za linią horyzontu... Pociąg, jakby nie wzruszony klimatem, mknie przed siebie osiągając niebotyczną prędkość 110 kilometrów na godzinę. Wszystko drży i trzeszczy, niespokojny bieg wózków daje się we znaki. Kierownik pociągu rutynowo sprawdza bilety rzucając jakimś żartem. Niedługo później powrócił - czy nie bawi się pan drzwiami? Zapaliła nam się stosowna kontrolka na pulpicie - rzekł. Zdezorientowany zrobiłem wielkie oczy i z ciekawości udałem się do przedsionka wejściowego. Nic dziwnego, że kontrolka paliła się jak oszalała, skoro drzwiami podczas jazdy miotało szaleńczo w dwóch płaszczyznach...
Słoneczka kula skryła się gdzieś za lasami, zaś otoczenie spowił mrok szarówki. Ktoś zapalił światło w przedziałach, ktoś inny przetoczył się z wagonu do wagonu słuchając muzyki.
Mknęliśmy dalej, ku narastającej frajdzie i uciesze. Jakby na ironię od czasu do czasu mijaliśmy nowoczesne składy PKP InterCity, które zmierzały w kierunku przeciwnym. Inny świat.
W końcu osiągnęliśmy stację docelową - Toruń Główny. A był to dopiero początek wielkiej, czterodniowej wycieczki pociągami osobowymi dookoła Polski, od Helu po Czechy. Wycieczki, podczas której udało mi się poznać więcej znaczących uroków lokalnych kolei, które jakimś cudem, na przekór wszystkiemu, wciąż trwają.
Pociąg rel. Kutno-Toruń, prowadzi EN57-1944. 30 kwietnia 2016 r. |
| Słowa kluczowe: |
D29-18, EN57, EN57-1944, Włocławek Brzezie, kujawsko-pomorskie, wiosna, ezt, osobowy, noc |
| Data: |
02.05.2018 11:03 |
| Wyświetleń: |
2503 |
| Wielkość pliku: |
348.2 KB | 1024x600 px |
| Dodał: |
prof_klos |
|
| Komentarze |
Kasper Jan Kwiatkowski
02.05.2018 19:39
|
Ehhh... ładnie uchwycone. dobry klimacik.
Jednym z niezapomnianych moich wspomnień jest jazda klasycznym kiblem w lecie przy 30 stopniowym upale, na ceracie i w mega tłoku. Relacja Sopot - Mława. Kochałem ten pociąg ale dzisiaj musieliby mnie siłą do tego zmusić :) |
|
Zbigniew Graczyk
02.05.2018 21:26
|
Fajny opis, idealnie uzupełniający zdjęcie... :-) |
|
Jeżyk (†)
02.05.2018 23:25
|
Grubo. ;-) Stare dobre, czasy się przypominają. Światło, to Pan Mechanik zapalił. :-). A słowa kluczowe to jak zawsze pan admin poprawi. :-) |
|
prof_klos
03.05.2018 09:50
|
Dzięki. Czasami Pan Mechanik zapalał "światła czuwania" z żaróweczek, tak stało się w innym osobowym podczas tamtego wyjazdu, konkretnie w Laskowicach Pomorskich przed rejsem do Bydgoszczy. :) |
|
Lukasy
03.05.2018 10:44
|
Bardzo fajne podejście do tematu, godne zmałpowania :) Będę musiał gdzieś popróbować, aczkolwiek z ostrością w innym miejscu. |
|
prof_klos
03.05.2018 21:04
|
Tutaj ostrość jest zamierzona, bowiem krawędź obrysu pociągu jest ostrą, kontrastową granicą pomiędzy rzeczonymi "światami" - wewnętrznym i zewnętrznym, które każdy odbiera trochę inaczej, toteż każdy może sobie "dorysować" ostrość w miejscu, które go najbardziej ujmuje. :) |
|
Filip Falinski
03.05.2018 21:31
|
Fantastyczny klimat <3 |
|
Lukasy
04.05.2018 14:14
|
Ja nie mówię, że z ostrością jest coś nie tak. Podoba mi się Twoja wersja, niemniej oglądając Twoje zdjęcie natychmiast zapragnąłem przeprowadzić próbę terenową z ostrością w przedziale ;) |
|
|
|
|
|
|
